تدليس ـ بيمارى زن
سؤال 1009 : هر گاه قبل از عقد نكاح طى مذاكرات شفاهى مادر زوجه اظهار نمايد كه زوجه دركمال صحت و سلامت مى باشد و مبتلا به بيمارى خاصى نيست و عقد نكاح بر اين وصف و شرط واقع گردد ، اما بعد كشف شود زوجه قبل از عقد به علت بيمارى زنانگى عمل كرده و يكى از تخمدانها و لوله رحم خود را از دست داده و نيز مبتلا به بيمارى چسبندگى لوله رحم مى باشد ، و پزشك مى گويد كه احتمال باردارى زوجه بسيار كم است ، با توجه به باكره بودن زوجه اولاً آيا خيار تخلف از وصف ( صحت و سلامت ) براى زوج ثابت است ؟ ثانياً مادر زوجه عالماً و بر خلاف واقع زوجه را توصيف كرده آيا براى زوج خيار تدليس ثابت مى باشد و مى تواند عقد نكاح را فسخ نمايد ؟
جواب : خيار فسخ نكاح فقط در موارد خاصى مى باشد و در مفروض سؤال فسخ نمودن به علت تخلف وصف خلاف احتياط است ، اگر چه تدليس ثابت شود . احتياط واجب آن است كه در صورت قصد جدايى طلاق بدهد و ظاهراً در متن حين اجراء صيغه تصريح به اشتراط سلامت نكرده بوده .
زنى كه رحم او را برداشته اند
سؤال 1010 : دخترى قبل از ازدواج رحم او را برداشته اند و بعداً ازدواج كرده و شوهرش از اين امر آگاه نبوده ، حالا اختلاف شده بين زوجه و زوج آيا عقد نكاح منفسخ مى شود يا احتياج به طلاق دارد ؟
جواب : اگر خواستند از هم جدا شوند بايد با طلاق جدا شوند .
فريب دادن زن
سؤال 1011 : در عقد موقت ( متعه ) اگر مرد زن را به گونه اى فريب دهد كه اگر اين كار را نمى كرد قطعاً زن راضى به عقد موقت نمى شد ، مثلاً به زن نگفته باشد كه همسر ديگرى دارد ، آيا جايز است زن هر وقت كه پى به اين فريب برد ، از مرد جدا شود ؟ يا اين امر نياز به اذن مرد دارد ؟
جواب : اگر زن هنگام عقد راضى شود گرچه خيال كند كه مرد مجرد است ، عقد صحيح است و فسخ عقد به دست زن نيست مگر در موارد خاص كه در مسأله 2389 هست ، اما مرد مى تواند مدت را ببخشد .
سؤال 1012 : در مسأله قبل اگر عدم رضايت زن به متعه شدن قطعى نباشد و فقط احتمال بسيار زياد دهند كه اگر مرد واقعيت را مى گفت زن راضى نمى شد ، آيا باز هم احكام فوق بر آن مترتب است ؟
جواب : عقد صحيح است .
ازدواج با مبتلا به بيمارى صعب العلاج
سؤال 1013 : اگر بعد از ازدواج معلوم شود كه زوج مبتلا به مرض ايدز مى باشد آيا زوجه حق فسخ نكاح را دارد ؟
جواب : چنانچه اين مرض از عيوب موجبه فسخ كه در مسأله 2390 توضيح المسائل ما ذكر شده و كذلك در مسأله 2279 ذخيرة المؤمنين عربى ما ذكر شده نباشد حق فسخ ندارد ، لكن چنانچه مرض مهمى باشد و موجب سرايت باشد ، زن حق دارد كه از مقاربت با او خوددارى نمايد و مرد اگر مى خواهد به همين نحو صبر كند و اگر مى خواهد طلاق بدهد و همچنين زن مى تواند كه از هر نحو تماس و مباشرتى كه موجب سرايت است خوددارى نمايد .
سؤال 1014 : در صورتى كه هريك از زوج و زوجه به بيمارى صعب العلاجى مبتلا شوند كه ضرر يا حرج يا نفرت يا ناهمگنى و عدم امكان معاشرت و به طور كلى مشاكست و سوءالحال شدن ديگرى را به دنبال داشته باشد مجوز فسخ نكاح براى وى خواهد بود يا خير ؟
جواب : عيوب فسخ در رساله ذكر شده و در غير آن راه انفصال منحصر به طلاق است .
سؤال 1015 : اگر زمان حدوث بيمارى صعب العلاج بعد از عقد يا بعد از رابطه زناشويى باشد امكان فسخ وجود دارد يا خير ؟
جواب : عيوب فسخ اگر بعد از عقد پيدا شود ، بايد به طلاق جدا شوند ، و در مورد سؤال بيمارى صعب العلاج از عيوب فسخ نمى باشد .
سؤال 1016 : آيا به واسطه ضررهاى روحى و معنويى كه از بيمارى هاى صعب العلاج براى زوج يا زوجه حاصل مى شود مى توان نكاح را فسخ كرد يا خير ؟
جواب : نكاح را به اين مشكلات نمى شود فسخ كرد . خداوند براى حل اين مشكلات طلاق را قرار داده .
سؤال 1017 : حكم تكليفى ازدواج و بقاى بر آن در فرض ابتلاء يكى از زوجين به بيمارى صعب العلاج چيست ؟ و آيا ازدواج با شخص بيمار مصداق اضرار به نفس مى باشد يا خير و بقاى بر آن مصداق بقاى بر اضرار به نفس مى باشد يا خير ؟
جواب : اگر صدق اضرار به نفس كند حرام است و تعيين مصداق با عرف است .
سؤال 1018 : چنانچه عقد نكاح متبانياً و بر مبناى سلامت زوجين از امراض صعب العلاج بسته شده باشد يا به صورت شرط ارتكازى در آمده باشد حكم تخلف از شرط را بيان فرماييد ؟
جواب : احوط طلاق است .